Creatief met kurk

Op de ochtend vóór de verjaardag van mijn vriendin sloeg het weer om. Sluierwolken hingen als zware dekens aan de bergtoppen. De regenbuien die volgden waren geen verrassing.
Omdat in de caravan de dvd van Pippi Langkous snel op de zenuwen werkte (tante Pastella: "Nee! Píp-pi!), koersten we vroeg in de middag naar het nabijgelegen Porsche-museum, een verzoek van jongste. Deze wending kondigde zich op de heenreis al aan, want als een veilingmeester becommentarieerde hij de bolides die om ons heen in de file stonden.
"Kijk, een Tesla! Met dubbele knalpijp!"
"Dáár! Een Audi Q7!"
"Fordje Mustang. 1968. Schitterend."
Het Porsche-museum bleek gerund te worden door een Nederlander, een blonde oude zeebonk met ogenschijnlijk veel wereldreizen op de teller. Toen hij merkte dat ie te maken had met landrotten uit het vaderland, stak hij direct van wal over de pronkstukken die op ons stonden te wachten. Trots wees hij naar een poster boven de balie.
"Porsche Carrera GL uit 2007. Staat hier op de eerste etage!"
Vervolgens legde hij uit hoeveel zuigers, kleppen en spierballen dit meesterwerk bezat. Zijn enthousiasme raakte me nauwelijks, een auto moet het gewoon dóén. Een Porsche staat bij mij in het hoekje met bungyjumpen, Startrek, kaasfondue en Aad de Mos: het bestáát, maar ik heb er verder niets mee.
We vonden de Porsche uit 2007 inderdaad op de eerste etage, naast een lange rij met exemplaren uit vervlogen tijdperken. Jongste vond het teleurstellend dat ie nergens ín mocht zitten en omdat we de auto's passeerden als een postbode die vóór het donker zijn zak leeg wil hebben, stonden we na tien minuten weer in de receptie.
"En? Heb je 'm gezien?!" vroeg de zeeman.
Om de vrede te bewaren, reageerde ik als een laffe scheids die de thuisclub een penalty gunt.
"Goh, eh, ja...., echt een prachtbeest!"
Meteen stopte Popeye een catalogus met oneindig veel Porsche-foto's in mijn handen, die voor veel euro's in de etalage lag. Op de terugrit schuurde een schuldgevoel onaangenaam tegen mijn gemoed, want ik vreesde dat het protserige album met een sierlijke boog in de oudpapierbak zou eindigen. Op de camping vond oudste de oplossing. Met een schaar, touw en de hulp van zijn broer veranderde hij de folder in een slinger met vlaggen en wimpels waarmee de luifel feestelijk oplichtte. De verjaardag van zijn moeder kon beginnen.